Uyku terörü, uykunun ilk bölümünde ortaya çıkan çığlık atma ve ağlamanın eşlik ettiği yoğun korku, panik ve bazı otonomik davranışların olduğu bir bozukluktur.
Bu bozukluğu olan çocuk çığlık atarak ve daha sonra bazı sesleri mırıldanarak derin uykudan birden uyanarak yatağında oturur veya korku ve panik içinde evin içinde koşabilir, camdan atlayabilir, dışarı kaçabilir. Bu sırada çarpma sonucu zarar görebilir. Göz bebeklerinde büyüme, terleme, çarpıntı, hızlı nefes alma, el kol hareketleri gözlenebilir. Bu sırada eşyalara, kapılara çarparak yaralanabilir. Uyurgezerlikten farklı olarak hareketler ani ve hızlıdır. Bu sırada çocuğun bilinci yerinde değildir ve çığlık atar. Sakinleştirme çabalarına karşılık vermez.Yaklaşık 10-15 dakika içinde bilinci tam yerine gelmeden yatağa dönerek veya konuşarak uykuya dalar. Uykuya dalmadan uyandırılırsa dehşet hissi veya kopuk bazı şeyler hatırlayabilir. Uykuda konuşma, iniltiler, iç çekmeler sık görülür. Ayrıca sıklıkla uyurgezerlikle birlikte görülür. Genellikle gecede bir kez görülür. Çoğunlukla uykunun ilk üçte birlik döneminde görülür. Sabahleyin uyanan hasta gece olanları hatırlamaz.
Uyku terörü en sık olarak 5-7 yaşlarında görülmektedir. Çocuklukta yaklaşık dört yıl içinde geçmektedir. Bu bozukluğu olan çocuklarda yaş ilerledikce nöbet sıklığı azalmaktadır. Ergenlik öncesi dönemde % 1-6 oranında görülmektedir. Yetişkinlerde oran % 1’in altındadır. Genellikle çocukluktan itibaren devam etmektedir. Kız ve erkeklerde eşit oranda görülmektedir. Bu bozukluğu olanların % 96’ının aile bireylerinin bir veya daha fazlasında bu bozukluk bulunmaktadır. Araştırmalar bu bozukluğun genetik bir geçiş gösterdiğini ve birçok faktöre bağlı olabileceğini göstermektedir.
Bu bozukluğun genetik, organik, uyku yoksunluğu, tutarlı olmayan uyku uyanıklık örüntüsü, ruhsal nedenlere bağlı olarak ortaya çıktığı tahmin edilmektedir. Merkezi sinir sisteminin tam olgunlaşmaması ile ilişkili olduğu, bu nedenle çocuklukta başlayıp ergenlik döneminde geçtiği belirtilmektedir. İleri yaşlarda ortaya çıkması durumunda epilepsi, beyin tümörü ve merkezi sinir sisteminin organik hastalıklarını araştırmak gerekir.Ayrıca bazı iç etkenler ( gastroözafagial reflü, uyku apnesi, ateş, ameliyat ) ve bazı dış uyaranlar sözkonusu olabilir. Kullanılan bazı ilaçlar, uyarıcı bir dokunma, işitsel bir uyaran sebep olabilir. Organik bir nedenin sözkonusu olmadığı yetişkinlerde stres etkenleri neden olabilir. Bu bozukluğu olan yetişkinlerde depresyon, fobi ve anksiyete sık görülmektedir.
Kişinin ayrıntıları ile hatırladığı korkulu düşlerden ayırt edilmelidir.
Tedavi nedene yönelik olarak yapılmaktadır. Tespit edilen bir neden yoksa bunun korkulacak bir şey olmadığı hastanın yaralanmasını engelleyecek tedbirler alınması gerektiği belirtilmelidir. Psikiyatrik nedenler söz konusuysa bu nedenin ortadan kaldırılması ve psikoterapi, bazı durumlarda da ilaç tedavisi yapılabilir. Organik nedenler söz konusu ise bu nedenlere yönelik tedavi yapılmalıdır.